نویسنده: ابراهیم بن عبدالله الدیش
مترجم: عبدالغفور گردهانی

توجیهاتی برای عموم مردم
وسیله‌ی اول: آیا دوست‌داری در رمضان دو بار روزه بگیری؟ چگونه؟
جواب در حدیث زید بن خالد جهنی رضی الله عنه نهفته است که از رسول خدا (ص) روایت می‌نماید که فرمود: من فطر صائماً کان له مثل اجره خیر انه لاینقص من اجر الصائم شیئایعنی:«هر کس که روزه‌داری را افطار نماید مانند او ثواب می‌برد بدون آنکه از اجر روزه‌دار کاسته شود.»
در اینجا شکل‌های متعددی وجود دارد که از خلال آن‌ها می‌توان به اجر بزرگ افطار روزه‌داران دست یافت از جمله:
الف) افطار روزه‌داران در خارج؛ آیا با صدقه دادن هزار تومان در روز می‌خواهی که به روزه‌داری افطاری بدهی؟ در ماه 30هزار تومان می‌شود. پس اگر می‌خواهی که پاداش روزه‌ی رمضان را بصورت 2 برابر دریافت کنی 30هزار تومان بپرداز و به مزد افطاری روزه‌دار در یک ماه کامل برس.
ب) افطار مسافران روزه‌دار در شهر از طریق مساجد محله:
این روش به فضل خداوند در بسیاری از مساجد محله‌ها در این سرزمین وجود دارد ولی به برنامه‌ریزی و هماهنگی نیاز دارد. چنانچه این برنامه‌ریزی و توجیه و ارشاد و برپایی دروس قبل از افطار دست‌کم به مدت یک ساعت باشد چیز بسیار خوبی است و بخصوص در این وقت افطار که قلوب نرم شده و گوش‌ها آمادگی شنیدن آنچه را که گفته شود دارد.
اگر وزارتخانه‌های دولتی دست‌اندرکار امور اسلامی جاهای خاصی را برای دعوت مسافران بر پایه‌ی برنامه‌ریزی دقیق اختصاص دهند بگونه‌ای که این اماکن در جاهای مختلف شهر باشد و از اساتیدی با تسلط بر زبان‌های مختلف بهره گیرند و یا اینکه متن‌ها، نوارها و بروشورهای گوناگون مناسب با دعوت‌شوندگان در افطاری پخش نمایند بسیار خوب است و بدون شک این کار با امکانات امروز میسر است.
ج) صورت سوم دادن افطاری به نزدیکان و همسایگان است و همانگونه که اشاره شد علاوه بر پاداش 2 روزه، مزد صله‌ی رحم و حق همسایگی بدان افزوده می‌شود.

وسیله‌ی دوم: تشویق نیکوکاران و اهل خیر به انفاق در ماهی که بر حسنات افزوده می‌شود.

قلب‌ها جهت همه‌ی اعمال خیر آمادگی دارد و در ماه مبارک رمضان مناسبت‌های خاصی برای افطاری دادن توسط بسیاری از خانواده‌ها وجود دارد. این مناسبت‌ها تعداد بسیاری از زنان و مردان را به دور هم جمع می‌کند؛ چرا از این جمع استفاده نکنیم؟ براستی چگونه؟
از این مناسبات با یادآوری فضیلت صدقه و احوال مسلمانان نیازمند در هرجا که باشند بهره ببریم. جمع آوری صدقات در هماهنگی با موسسه‌های خیریه از طریق قلک‌های کوچک که نزد زنان و مردان گذشته می‌شود صورت می‌گیرد و بدون شک این دروازه‌ی بزرگ ،دری خیر است. این کار را یکی از جوانان، تجربه کرده و بصورت موفقیت آمیز همراه با خانواده‌اش انجام داده که از خداوند جل و علاء می‌خواهیم که او را جزای خیر دهد.
اگر ما بر این کار حریص باشیم پس چه خواهد شد که اگر مسلمانی در هرجا و در هر ناحیه‌ای از سرزمین‌های آبادان چنین باشد و این البته نیکو است و حمد و سپاس خداوند لازم است. ولی ما می‌خواهیم احساس کنیم که جسد یگانه‌ای هستیم و در کنار سایر مسلمانان براستی ایستاده‌ایم.
چنانچه پیامبر خدا(ص) به ما در این مورد طی مثالی خبر داده است: مثل المؤمنین فی توادهم و تعاطفهم کمثل الجسد الواحد اذا اشتکی منه عضو تداعی له سائر الجسد بالسهر و الحمی یعنی: مثال مؤمنین در دوست داشتن و عاطفه نسبت به همدیگر همانند یک پیکر است که اگر عضوی از آن به درد آید سایر اعضا با ناخوشی و تب خود را نشان می‌دهند.
هیچ باکی نیست که بر روی این قلک‌ها و صندوق‌ها نوشته شود: جهت فقرا و مساکین در داخل و یا برای مسلمانان در خارج از کشور؛ تا اینکه صدقه‌دهنده با نیت مشخصی مواجه شود.
وسیله‌ی سوم: توجه به روستاها و جاهای دور افتاده

بهره‌برداری دیگر،استفاده ازیکی از هفته های رمضان است. همانطور که می‌دانیم رمضان دارای 4 هفته است که در آن از جوانان قوی و نیرومند از نظر جسمی می‌خواهیم که در پایان هر هفته از هفته‌های رمضان به روستاها و اماکن دور افتاده بروند و به توزیع کمک‌ها و مواد غذایی برای مساکین در آن نواحی بپردازند و از طریق سخنان دلپذیر و خطبه‌های جمعی و پخش نوارها و اطلاعیه‌هایی به آگاهی دادن مردم بپردازند.
امیدواریم جوانمردانی دارای همت بلند از جوانان مسلمان که دارای قلبی مالامال از شوق رفتن به بهشت هستند یافت شوند و یک هفته از رمضان خود را به این امر اختصاص دهند و به همراه گروهی از جوانان با کوله‌باری از خیر حرکت کنند و البته که اگر این کار با برنامه‌ریزی از طرف وزارتخانه ‌های اسلامی دست‌اندر کار و از طریق دفاتر دعوی و جمعیت‌های خیریه صورت گیرد، گروه‌های جوانان را بصورت چشم‌گیر خواهیم دید که سپاس خداوند بر ما لازم است. ما اکنون بسیاری از این فعالیت‌ها را شاهدیم اما می‌خواهیم که در این مبارک با متوجه ساختن قلوب بسوی الله جل و علاء از آن بهره ببریم.
ما که نمی‌خواهیم با تنبلی و کسالت و نشستن در میان همسران و فرزندان از این کار بزرگ سرباز زنیم و مسلمانان ساکن در روستاها را در جهل بزرگی باقی بگذاریم.

وسیله‌ی چهارم: دیدار از اجتماعات جوانان

از دیگر برنامه های عمومی؛ دیدار دعوتگران، علما، صالحان، نیکوکاران و جوانان بیداری اسلامی از مراکز و اجتماعات جوانان و نشست با آنها و تقدیم نمودن هدایا، نوارها ونوشته‌ها می‌باشد.
ای دوستان! این جوانان ا